3 February 2020

’s Morgens vroeg (5u) de rugzak op de rug en naar de haven wandelen. Ik verwachtte nog wel wat reizigers die hetzelfde zouden doen, maar er bleken geen wandelaars op pad, wel veel taxi’s. Deze reden dus toch op dit onmogelijk uur.

Maar ik was evengoed op tijd aan de haven en na wat foto’s van de zonsopgang waren we op weg naar Santa Cruz (met dolfijnen onderweg). Mijn enige beweegreden om nu al terug keren, was het duiken. Na aankomst ging ik een nieuwe guesthouse zoeken, in de wetenschap dat ik $5 van de prijs van mijn vorige guesthouse kon doen. Bij aankomst effe de kamer checken, er was geen airco, maar dat leek geen probleem voor mij (ik was nog niet goed wakker of zo). Betalen, rugzak dumpen en ontbijtje bijeen shoppen, allemaal geen probleem, maar bij mijn terugkeer bleek de winkel naast de guesthouse een fantastische luidspreker buitengezet te hebben, die voor de rest van de dag hetzelfde reclametje afspeelde voor de hele buurt. Leuk is anders. De kamer leek ook wat op te warmen overdag, dus die airco was misschien toch wel handig geweest.

Eerst moest het belangrijkste geregeld worden en ik wandelde gezwind naar het duikcentrum, met een stop aan de bankautomaat voor de nodige fondsen. Ik hoopte een goede prijs te krijgen, maar het zou nog steeds veel geld kosten. Onderhandelen was echter niet nodig, ik kreeg meteen een goede prijs voor 3 dagen duiken, want er was blijkbaar niet veel volk. In de namiddag deed ik even de wandeling naar Tortuga Bay en zwom ik er een paar keer om af te koelen. Bij het terugkeren passeerde ik voorbij mijn tweede keus guesthouse, en na een kort gesprek en een blik in de slaapzaal, besloot ik om de volgende dag te verhuizen.

De volgende morgen wandelde ik 5 minuutjes naar mijn nieuwe guesthouse, betaalde er voor 1 nacht (ik was het al geleerd) en repte me daarna naar het duikcentrum. Eerst stond er Gordon’s Rock op het programma en dat stelde alweer niet teleur. Hoewel ik geen hammerheads van dichtbij te zien kreeg op de eerste duik, was er zoveel anders te zien. Op de tweede duik leek het alsof we verzeild waren in een school van wel 30 hammerheads, maar door de mindere zichtbaarheid was het niet duidelijk hoeveel er waren. Wederom 2 fijne duiken.

De twee dagen erna waren meer van hetzelfde. ‘s Morgens naar het duikcentrum, 2 keer het water in, 2 keer het water uit met een grijns, logboek invullen in het duikcentrum en dan een koffie gaan drinken of ijsje eten en wat uitrusten. Vroeg slapen lukte niet altijd want er was altijd wel iemand om mee te babbelen ‘s avonds, maar aangezien alcohol hier duur is, was ik ‘s morgens toch wel elke keer fris. Met een kater gaan duiken lukt wel, maar is nu ook niet perse geestig. En als ik $150 moet betalen voor 1 dagje duiken, geniet ik er liever van.

Zo ging de tijd vlug voorbij, veel foto’s heb ik er niet van want ik maak voornamelijk filmpjes onder water. Het bewerken daarvan komt later wel eens. Vrijdagochtend begint de trek naar de luchthaven, waar ik moet zijn voor mijn afspraak met de mensen van de cruise, spannend!

Een van Darwins vinken (vraag me niet dewelke)
Een van Darwins vinken (vraag me niet dewelke)
De prikkeldraad moet overal hoog genoeg zijn om een schildpad door te laten
De prikkeldraad moet overal hoog genoeg zijn om een schildpad door te laten
Een van mijn eigen onderwater foto's: een schaduw van een haai (je moet wel heel goed kijken)
Een van mijn eigen onderwater foto's: een schaduw van een haai (je moet wel heel goed kijken)