De dag kon beter begonnen zijn. Halfweg kon ook beter.

Bij het ontbijt krijgt er iemand het bericht dat het kindje van haar nicht overleden is. De sfeer wordt er niet beter op.

Wachten op het bericht van de president die om 12u ‘s middags het vervolg van de lockdown zal aankondigen. Daarvoor lezen we een krantenartikel waarbij de lokale Van Ranst pleit voor een verlenging van 2 weken, dat voorspelt weinig goeds. Kort daarna krijgen we echter een berichtje van onze Israelische vriend, die op een vliegtuig zit. Dat doet de hoop weer wat opleven.

Er komt een verlenging van de gedwongen opsluiting met 13 dagen, tot na Pasen. Ik hoorde voordien dat er reeds 20000 man opgepakt is, dus dat zal wel meegespeeld hebben in de beslissing. Alle personenvervoer is verboden, dus de kans dat ik in afzienbare tijd in Lima geraak is klein. De ambassade geeft ook weinig hoop en zegt binnen te blijven.

Ik pruts wat op mijn laptop, op zoek naar projectjes om mij mee bezig te houden. Er is reeds een request voor echte datums en een kaartje. Het kaartje komt er aan, omdat ik eens wil spelen met LeafletJS. Maar de mensen die daarop niet kunnen wachten, kunnen terecht op Polarsteps, foto’s en tekst moet je nog steeds op deze blog lezen. Je krijgt er ook al een preview op de blogposts die er nog aan komen.

Het is vandaag ook de verjaardag van een Amerikaanse, die samen met haar man op huwelijksreis is. Kwestie van 2 keer tegenslag te hebben. Er wordt geprobeerd eten te bestellen bij een restaurant, kwestie van eens niet zelf te moeten koken, maar de uitbaters worden tegengehouden door de politie, dus dat gaat niet door. Jose, de eigenaar, heeft echter een heuse verjaardagstaart gekocht en enkelen hebben hun beste kookkunsten bovengehaald en toverden een cheesecake en een appeltaart (uit de pan) op tafel. Zo kreeg de dag alsnog een leuk einde.