Juj, koken vanavond.

Je moet tegenwoordig blij zijn met de kleine dingen. Vanavond zal ik groenten bakken in een pan die lijkt op een wok, dus gelijk gewokte groenten. Dat zal smaken. Maar dat is vanavond.
Eerst nog vlug wat boodschappen doen, om te merken dat de winkels toch niet meer open zijn in de namiddag. Ik vind nog slagerij waar ze ook bloem en melk verkopen. Onderweg vind ik een een ijsje (geen Magnum meer helaas zoals in Ecuador). Dat komt echter samen met het ontsmetten van de straat, met mensen die er niet achter kijken dat een blanke daar toevallig ook loopt. Resultaat: mijn broek zeiknat, maar wel coronavrij.

In de namiddag krijgen we bericht van de ambassade, dat ze een vlucht gaan voorzien voor de Belgen in Peru. Feestje. Maar nog niets concreets wel. Intussen komt er ook nieuws van de Nederlanders. Die hebben ook vliegtuigen, maar worden gevraagd door hun ambassade om op eigen kracht naar Lima te geraken (Chachapoyas is te klein om iets te organiseren). Dus een beetje drukte over een busje huren met een hoop om samen naar Lima te gaan. Het is wat laat om de ambassade nog te contacteren, maar dat gaan we morgen doen.

De gewokte groenten zijn lekker en ik moet moeite doen om mijn portie voor morgen ook niet binnen te spelen. Dat lukt enkel omdat er voldoende snacks aanwezig zijn. ‘s Avonds kijken we naar Okja, een film van de regisseur van Parasite (waarvoor hij een oscar kreeg). Rare film, maar wel goed.