Tussen de busrit en het terugkeren, een oase van plezier en blijdschap.

Pieter en Julia hun appartement was een aangename verandering van omgeving. Het was ruim, lichtrijk, had 4 terrassen en bijgevolg mooie uitzichten over de stad. Die was duidelijk een beetje groter dan Chachapoyas, maar goed, als je 10 millioen inwoners hebt, moet je die ook wel ergens stoppen. Voor zo’n megastad was het wel nog rustig, toch in deze residentiële buurt.
We maakten een wandelingetje naar de supermarkt (maskertje verplicht), om de beentjes te strekken, en de voorraden aan te vullen. Blijkbaar was de biervoorraad niet voldoende voor een extra Vlaming. In de supermarkt leek het goede bier niet aanwezig te zijn, maar voor mij geen probleem, op dat moment wilde ik alles wel proberen. Duvel, schappelijk geprijsd aan €8, liet ik dan weer aan mij voorbij gaan. Groentjes, vlees, broodjes … alles mee voor een voortreffelijke BBQ. Helaas geen kolen, maar wel hout, das keer iets anders, Pieter zag er alvast geen graten in: In het slechtste geval bakken we alles in de pan of de oven.

Ondertussen had Julia arepa’s gemaakt, meer bepaald arepas con pollo y salsa de mango, ze was enkel nog het adjectief “hemels” vergeten (mijn Spaans is niet goed genoeg om dat erbij te zetten). Met een Peruaanse IPA daarbij kwam dat helemaal goed. ‘s Avonds kraakten we nog een flesje Argentijnse wijn, waarna Mendoza op mijn mentaal lijstje kwam van “plaatsen in Argentinië te bezoeken volgende keer”. Een mooie halve dag om de miserie van de afgelopen dagen (en de komende dagen) even te vergeten.

’s Morgens leende ik een yogamatje van Julia en koos ik spontaan voor het verkeerde terras, waardoor het yogamatje en mijn voeten vuil waren. Half uurtje later was ik echter genoeg opgewarmd om het yogamatje af te wassen. Een lekker, uitgebreid ontbijt later was ik klaar voor een nieuwe dag, waarbij er voornamelijk weer veel gepraat werd :) De Peruaanse overheid had besloten om de mannen en vrouwen apart op straat te laten, en vandaag was het enkel mannen. Dus gingen Piete en ik de alweer geslonken biervoorraad nog wat aanvullen. De eerste supermarkt bleek populair te zijn, daar stond een rij van 50-60 meter aan te schuiven. Blijkbaar gaat het wat trager als de mannen moeten shoppen, ze zijn dat misschien niet gewoon in Peru. De volgende winkel was rustiger toen we binnengingen, maar toen we buitenkwamen, was er ook al een pak volk aan het aanschuiven. Geen probleem voor ons, wij hadden alles dat we nodig hadden. De BBQ werd opgezet, het vlees gemarineerd, het bier voorgeproefd. Er was nog de vraag hoe we zouden BBQ’en met hout ipv kolen, maar Pieter had al genoeg in Argentinië geweest om iets af te weten van BBQ’en. Het duurde even vooraleer er voldoende bruikbare warmte was, maar daarna begon het bakken. Een continue stroom van steak, koeribbetjes en varkensribbetjes werd afgesloten met een sublieme forel papillot. Lang geleden dat ik nog zo lekker gegeten heb, budget reizen is ook niet alles.

Ondertussen kwam nog de info van de ambassade ivm de vlucht van de volgende dag. Om 6u ‘s morgens moet er verzameld worden. Aangezien een taxi of uber moeilijk zal worden zo vroeg op de dag, regelden Pieter en Julia een taxi voor mij. ‘s Avonds mag er nog een flesje Spaanse wijn aan geloven, waarbij ik versleten wordt voor cultuurbarbaar omdat ik de wijn niet ken (komt ook op een mentaal lijstje, samen met een foto). Veel te laat gaan slapen, en de wekker veel te vroeg zetten, het zal geen probleem worden om te slapen op de vlucht denk ik.

---

Quote: Je bent nu al twee keer in Peru geweest en je hebt Macchu Picchu nog niet gezien. Tis van niet willen zeker?